มอร์เนเซ - คอลเลโจ : 8 พฤษภาคม 1872 – 4 กุมภาพันธ์ 1879
เหตุเกิด…
….ในช่วงเวลานั้น ชาวบ้านที่มอร์เนเซกำลังก่อสร้างตึกใหญ่ซึ่งภายหลังจะกลับเป็นบ้านแม่หลังแรกของคณะธิดาแม่พระองค์อุปถัมภ์ ซึ่งมีความรักศรัทธาต่อพระมารดามารีย์ผู้ทรงกำลังทำงานอย่างซ่อนเร้น ไม่มีใครเคยคิดว่าตึกหลังใหญ่นี้จะกลายเป็นของพวกเขา แต่ในความเป็นจริงแล้วพระเจ้ากำลังทรงเตรียมไว้สำหรับพวกเขา…
และแล้ววันหนึ่งสิ่งมหัศจรรย์ได้เกิดขึ้น ที่เนินบอร์โก อัลโต มาเรีย มัสซาแรลโล เห็นนิมิตประหลาดขณะที่เธอกำลังคิดที่จะเรียนเป็นช่างเย็บ เธอได้เห็นตึกใหญ่ มีเด็กเป็นจำนวนมากกำลังเล่นอยู่ แล้วเธอก็ได้ยินเสียงที่ว่า “เราขอมอบฝากพวกเขาไว้กับเธอ”
คอลเลโจ…
เมื่อกล่าวถึง คอลเลโจ” คุณพ่อจาโกโม คอสตามาญา ได้กล่าวไว้ “ที่คอลเลโจ ต้องเขียนบนกำแพงศักดิ์สิทธิ์นั้นว่า นี่เป็นบ้านแห่งความรักพระเจ้า!” “มอร์เนเซ เป็นบ้านที่เปี่ยมด้วยความร้อนรนเสมอ บ้านแห่งความกระตือรือร้นเพื่อช่วยวิญญาณ บ้านแห่งความเสียสละ บ้านแห่งความนอบน้อมเชื่อฟังที่สมบูรณ์แบบ บ้านแห่งความเงียบที่ศักดิ์สิทธิ์ บ้านแห่งความเรียบง่ายและความยินดีเยี่ยงทูตสวรรค์ […] ในบ้านนั้นมีการภาวนาด้วยศรัทธาอันแรงกล้า อย่างไม่หยุดหย่อน เป็นบ้านแห่งการสรรเสริญพระเจ้าอยู่เสมอ […] ที่นั่นพวกเขาทำทุกสิ่งในความเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าในความเงียบอย่างมาก […] แต่ความเงียบของบรรดา ซิสเตอร์ที่มอร์เนเซ เป็นความเงียบแห่งความยินดี เป็นบ้านที่พระเยซูเจ้าทรงเป็นเจ้าของอย่างสมบูรณ์จริง ๆ”
ประสบการณ์ของบรรดาซิสเตอร์ธิดาแม่พระองค์อุปถัมภ์รุ่นแรก ไม่ใช่เป็นเพียงความทรงจำธรรมดาสำหรับเรา ธรรมนูญ ธมอ ฉบับปัจจุบันกล่าวไว้ว่า “หมู่คณะแห่งแรกที่มอร์เนเซเป็นเสมือนคำเชื้อเชิญและแรงบันดาลใจให้เราสร้างหมู่คณะของเราเป็น “บ้านแห่งความรักพระเจ้า” เป็นบ้านซึ่งเยาวชนรู้สึกว่าตนได้รับการต้อนรับเป็นบ้านซึ่งเราดำเนินชีวิตประจำวันด้วยความรักและร่าเริงยินดีด้วยการขับบทเพลง “มักญีฟีกัต” ของพระนางมารีย์” (C 62)
“เช่นเดียวกับหมู่คณะแรกที่มอร์เนเซเราได้รับเรียกให้แสดงความรักที่เพียรทนอภัยทุกสิ่ง ไว้ใจทุกคนอดทนทุกอย่าง และมีความหวังเสมอ” (ธมน 7)
ความเป็นมา…โรงเรียนที่มอร์เนเซ (Collegio)
โรงเรียนที่มอร์เนเซหรือโรงเรียนประจำตั้งอยู่ที่บอร์โกอัลโตซึ่งเป็นที่ดินของคุณพ่อเปสตารีโน มีการวางศิลาฤกษ์เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 1865 ตามที่คุณพ่อคาร์โล วัลเล คุณพ่อเจ้าอาวาสแห่งมอร์เนเซ และคุณพ่อเปสตารีโน คุณพ่อปลัดได้กำหนด ทั้งนี้เพื่อเป็นการถวายเกียรติแด่ท่านนักบุญอันโตนีโอ แห่งปาดัว เพื่อปิดเดือนแม่พระอย่างสง่าโดยมีสัตบุรุษและพระสงฆ์จากตำบลใกล้เคียงมาร่วมฉลองเป็นจำนวนมากมาย ชาวมอร์เนเซเห็นชอบกับความคิดนี้ และได้รับการเชื้อเชิญให้ร่วมมือในการก่อสร้างโดยได้นำวัสดุอุปกรณ์มาสมทบในวันอาทิตย์
ในฤดูใบไม้ร่วง ปี 1871 ตึกสามชั้นได้ถูกก่อสร้างขึ้นอย่างเป็นรูปเป็นร่าง ขณะที่วัดน้อยที่สร้างถวายแด่พระนางมารีย์ผู้ระทมทุกข์นั้นเสร็จแล้ว วันที่ 13 พฤษภาคม คุณพ่อบอสโกได้มาแ ละเสกอวยพรงานก่อสร้างใหม่นี้ ท่านแสดงความยินดีกับชาวบ้านสำหรับงานที่กำลังจะสำเร็จสมบูรณ์ และให้กำลังใจให้ทำต่อไป
ส่วนเป้าหมายของการสร้างนี้ถูกเปลี่ยนแปลง เนื่องจากตอนแรกตั้งใจจะสร้างให้เป็นโรงเรียนสำหรับนักเรียนชาย แต่แล้วก็ถูกระงับโดยคำสั่งจากพระสังฆราชแห่งอัคกวี
วันที่ 6 มกราคม 1872 คุณพ่อเปสตารีโนจึงไปที่วารัสเซเพื่อไปเยี่ยมคุณพ่อบอสโกซึ่งกำลังพักฟื้นอยู่ เมื่อทราบสถานการณ์คุณพ่อบอสโกได้แนะนำให้ ยกโรงเรียนที่มอร์เนเซแห่งนี้ให้กับ กลุ่ม “ธิดานิรมล” ซึ่งอยู่ในบ้านนิรมล
คุณพ่อเปสตารีโนรับรองว่า พวกเขาคงจะพร้อมเสมอเช่นเคยที่จะยอมรับทุกสิ่งด้วยความนอบน้อมเชื่อฟัง แต่ชาวบ้านล่ะ จะมีปฏิกิริยาโต้ตอบอย่างไร คงจะเกิดความไม่พอใจและปัญหามากมาย อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ถูกตัดสินให้เป็นดังนี้ แต่จะทำอย่างไร เพราะอันที่จริงโรงเรียนที่มอร์เนเซนี้เป็นของตำบล…
วันที่ 8 พฤษภาคม 1872 คุณพ่อเปสตารีโนได้ชี้แจงข้อเสนอให้กับสภาตำบลมอร์เนเซเกี่ยวกับบ้านพักของคุณพ่อเจ้าอาวาสจำเป็นต้องทำการซ่อมแซม ท่านจึงต้องย้ายไปที่บ้านธิดาแม่พระนิรมล และกลุ่มธิดาแม่พระนิรมลจะย้ายไปพักที่โรงเรียนที่มอร์เนเซเป็นการชั่วคราว ข้อเสนอนี้ได้รับการอนุมัติ
อย่างไรก็ตาม ที่โรงเรียนที่มอร์เนเซมีห้องที่สร้างเสร็จจำนวนน้อย ธิดาแม่พระนิรมลจึงต้องไปพักในบ้านคารันเตที่ใกล้ ๆ นั้น เป็นบ้านที่คุณพ่อเปสตารีโนได้ซื้อตามคำแนะนำของคุณพ่อบอสโก ในวันที่ 23 พฤษภาคม 1871 ธิดาแม่พระนิรมลได้ย้ายไปอาศัยในบ้านหลังนี้
ณ บ้านหลังนี้เอง ที่นักบุญยอห์น บอสโก ได้เป็นประธานในพิธีการกล่าวคำปฏิญาณตนเป็นนักบวชของ มาเรีย มัสซาแรลโล และเพื่อน ๆ จำนวน 11 คน ในวันที่ 5 สิงหาคม ในปีเดียวกัน (อ้างอิงจากหนังสือ Con te, Main….)
